19 maja 2016 16:00 | Aktualności

W bitwie o Monte Cassino walczyli także sportowcy

 

 

To była ich najtrudniejsza walka o zwycięstwo – w bitwie o Monte Cassino stoczonej w maju 1944 roku brało udział wielu legendarnych sportowców II RP. Wśród żołnierzy 2 Korpusu Polskiego byli m.in. przedwojenni mistrzowie Polski w lekkiej atletyce – mjr Antoni Maszewski i ppor. Leonid Fiedoruk oraz piłkarze.

Wśród najsłynniejszych sportowców, którzy walczyli w szeregach 2 Korpusu Polskiego i brali udział w bitwie o Monte Cassino, znalazł się mjr Antoni Maszewski, lekkoatleta. Jego nazwisko znało w przedwojennej Polsce każde dziecko. Maszewski był 10-krotnym zdobywcą tytułu mistrza Polski, 8-krotnym mistrzem w biegu na 400 m przez płotki oraz dwukrotnym mistrzem w sztafecie 4x400. Był również złotym medalistą halowych mistrzostw Polski w sztafecie 3x800 m. Ale to nie wszystko. Zdobywał także tytuły wicemistrza kraju: w biegu na 800 m (cztery razy), 400 m przez płotki (raz), 3000 m z przeszkodami (raz), 4x400 m (raz) i w sztafecie szwedzkiej (raz). W 1936 roku reprezentował Polskę na igrzyskach olimpijskich w Berlinie. W sumie Maszewski 22 razy występował w barwach Polski w meczach międzypaństwowych.

Legendarny lekkoatleta, później żołnierz 2 Korpusu, z wykształcenia był… prawnikiem. Sześć lat przed wybuchem wojny uzyskał dyplom magistra na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Ale jednocześnie myślał o karierze wojskowego i w 1934 roku ukończył z pierwszą lokatą Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy przy 32 Pułku Piechoty w Modlinie. W kampanii wrześniowej brał udział już jako podporucznik rezerwy piechoty. Walczył m.in. w bitwach pod Kutnem i Kockiem. Później – jak tysiące innych polskich żołnierzy – Maszewski przedostał się przez Węgry i Francję na Bliski Wschód, gdzie został żołnierzem Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Walczył w słynnej, kilkumiesięcznej bitwie o Tobruk. Za męstwo został odznaczony Krzyżem Walecznych i awansowany do stopnia kapitana.

We Włoszech pełnił obowiązki dowódcy 6 Batalionu 3 Dywizji Strzelców Karpackich. Po walkach o Monte Cassino, już jako dowódca 4 Batalionu, bił się o Ankonę. Wykazał się męstwem i zdolnościami dowódczymi w bitwie pod Osimo i Roncitelli. Zginął 5 sierpnia 1944 roku od wybuchu pocisku artyleryjskiego. Miał 36 lat. Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Srebrnym Wojennego Orderu Virtuti Militari V klasy, Krzyżem Walecznych, Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami i Krzyżem Monte Cassino oraz awansowano go do stopnia majora. Pochowany został na Cmentarzu Polskim w Loreto.

Więcej na stronie

http://polska-zbrojna.pl/

Zachęcamy do lektury tego bardzo ciekawego artykułu.

autor: Jacek Szustakowski